Osiągnięcie zera netto w chłodnictwie w supermarketach
MSA Bacharach dostarczać wypróbowane i przetestowane rozwiązania pomagające supermarketom i sklepom spożywczym osiągnąć cele zerowe netto. Rozwiązania, które pomagają obniżyć emisje czynnika chłodniczego i zużycie energii. Nawet wycieki czynnika chłodniczego HFC o niskim poziomie o wysokim współczynniku ocieplenia globalnego i równoważnym CO2 mogą spowodować znaczne szkody.
Każda sieć supermarketów lub sklepów spożywczych, która poważnie traktuje wymagania klientów i społeczną odpowiedzialność biznesu, będzie ściśle dostosowana do osiągnięcia celów zerowych netto w ciągu najbliższych 20 lat lub wcześniej. Oznacza to dokładne zbadanie całej operacji, znalezienie lepszych rozwiązań w zakresie łańcucha chłodniczego, które wymagają mniej lub bardziej wydajnego transportu oraz lepszych rozwiązań w zakresie oszczędzania energii i przechowywania. Jednak supermarkety muszą również wziąć pod uwagę ukryty ekwiwalent węgla w emisji czynnika chłodniczego, zwłaszcza w przypadku czynników chłodniczych o wysokim „potencjale tworzenia efektu cieplarnianego” (GWP). I z odrobiną HFC.
Według NPółnocnoamerykańska Rada ds. Zrównoważonego Chłodnictwa, przeciętny system w supermarkecie zawiera tysiące funtów czynnika chłodniczego i, w zależności od używanego systemu chłodniczego, co roku wycieka 25% czynnika chłodniczego. Jak podaje NASRC, daje to „70 milionów ton metrycznych emisji ekwiwalentu CO2 rocznie tylko z wycieków chłodniczych w supermarketach. Odpowiada to emisji z zasilania 12 milionów domów, czyli mniej więcej tyle, ile gospodarstw domowych w stanie Kalifornia”.